Money, money, money...

Hej!

Dzisiaj mam wolne, bo maturzyści piszą swój "egzamin dojrzałości" z polskiego. Trzymam za nich kciuki i za to, by po sprawdzeniu wyników na internecie, słychać było jedynie okrzyki radości. Mnie to czeka za dwa lata- na razie się nie przejmuję. 

Dzisiaj przychodzę do Was z postem tematycznym, można by nawet powiedzieć, że z refleksją. Po tytule wiadomo, że dzisiaj będzie o pieniądzach. Temat ten jest głęboki i szeroki, ale ja na razie popływam na brzegu, bo jestem dopiero nastolatką. W sumie to nie ma znaczenia. Już nawet malutkie dzieci widzą, że pieniądze mają znaczenie. Teraz dumne mamusie na szpilkach odstroją swoje dzieciaki w firmowe buciki, ubranka z sieciówek i łaskawie pozwolą im bawić się w piaskownicy. Dziecko pouczone, że musi uważać na strój, nie bawi się zbyt dobrze, ale mamusia pęka z dumy przed koleżankami siedzącymi obok. Oczywiście nie ma nic złego w dbaniu o wygląd dziecka. Ja sama wymiękam jak wchodzę do sklepu z odzieżą dziecięcą i widzę te malutkie bluzeczki, spódniczki itd. Najbardziej zachwycam się nad małymi bucikami. Ale co innego ubrać dziecko ładnie na przyjęcie, a wystroić do piaskownicy i zabronić się bawić, bo przecież wybrudzi strój. Przejdźmy jednak do pieniędzy. Przyjrzyjmy się tej piaskownicy. Przyszedł taki wystrojony Jasio w wieku 5 lat i pokazuje jakie mu mama nowe, drogie buty kupiła. Stefanek odrywa się od łopatki i przygląda zainteresowany, porównując ze sowimi podniszczonymi adidaskami do zabawy. Po powrocie do domu żąda od mamusi nowych, pięknych bucików. Kobieta nie rozumie zachcianki dziecka, jego buty do zabawy są w porządku. I tak przykład piaskownicy stał się alegorią żądzy pieniędzy.

Dzisiejszy świat chce pieniędzy, on pragnie pieniędzy, nie widzi nic innego niż pieniądze. Każdy tak ma. Nie jestem tu wyjątkiem i nie bierzcie mnie za niego. Teraz, kiedy technika pędzi jak oszalała i miesiąc po miesiącu wychodzą nowe telefony X z bardziej bajeranckimi funkcjami, komputery są grubości pliku kartek, a samochody same za ciebie parkują, trudno jest nie pragnąć tych wszystkich rzeczy. Ja rozumiem, że ktoś zbiera na taki wymarzony super telefon długi czas i potem go kupuje. To jest bardzo fajne. Źle jest jednak, kiedy kupujemy coś modnego, a po miesiącu wrzucamy to na dno szafy, bo wyszło coś nowszego i w naszym przekonaniu musimy to mieć. Nie cieszymy się już z tych rzeczy. Po prostu je mamy i "jest lans".

Dlaczego dwa poprzednie pokolenia, moim zdaniem, nie miały takiego parcia na pieniądz? Myślę, że trudnych warunków nauczyła ich wojna. Gdy zewsząd padały słowa: śmierć, kara, rozstrzelanie, morderstwo, dyskryminacja, to ludzi dostrzegali te prawdziwe wartości. Czuli, że najcenniejsze co mają to życie i rodzina. Teraz ludzie żyją dłużej, wygodniej i gdzieś im umknęła ta hierarchia priorytetów. Teraz toczy się bój o kasę.

Podobno miłość napędza świat. Nie prawda, bo to pieniądze rządzą światem. Chyba zawsze tak było. Bogate państwa patrzą na biedniejsze z góry, a te biedne muszą korzyć się przed bogatymi, często sprzedając im technologie i naukowców za bezcen. Z kolei w bogatych krajach taki naukowiec, czy patent mają możliwości zaistnienia. 

Podobno nie wszystko da się kupić za pieniądze. Myślę, że nie wszytko, ale wiele. Czasami ludzi swoim strojem i gadżetami próbują przekonać innych do siebie. Kupują znajomym prezenty, kupując tym samym ich przyjaźń. Nie jest to zdrowy układ, bo gdy pieniędzy zabraknie to przyjaciół pewnie też. Nawet nie wiem, czy takie osoby zasługują na to miano. To bardziej takie pijawki niż przyjaciele. Prawda jest taka, że prawdziwej miłości, przyjaźni i zdrowia za te zielone papierki się nie kupi. Może być łatwiej, a czasami nawet trudniej. 

Co do stwierdzenia, że pieniądze szczęścia nie dają, mam podzielone zdanie. Myślę, że pieniądze mogą dawać złudne szczęście, ale takiego prawdziwego spokoju ducha chyba nie potrafią zapewnić.

Myślę, że z pieniędzmi trzeba uważać. Nie można im się zbytnio poddać, nie można pozwolić, by były na pierwszym miejscu. Cieszyć się można i bez nich, niektórzy potrafią to udowodnić. Ludzie myślą, że pieniądze spełniają marzenia. Bzdura. To nasza wola, chęć osiągnięcia czegoś i trudy pokonywane przy dobrej motywacji gwarantują spełnienie marzeń. 

Najbardziej denerwują mnie rozpieszczone dzieci i nastolatki, które dostają czego zapragną. Od tak, od pstryknięcia palcem. U takich osób włącza się przekonania, że tak będzie zawsze. A potem, gdy brakuje przyjaciół i zdrowia, pstrykają palcami i nic się nie dzieje.

Nie mówię, że pieniądze to zło. Bez nich nasz świat  nie funkcjonowałby.  Chodzi mi tu bardziej o to, żeby pieniądze nie przejmowały kontroli nad naszym życiem, a czasami, gdy ich brak, to trzeba się rozejrzeć i zobaczyć, że nie tylko banknoty są zielone, ale trawa w górach i pobliski las też. To my rządźmy pieniędzmi, a nie one nami.

Tak jak napisałam na początku, ten temat jest bardzo obszerny. Kiedyś na pewno do niego wrócę, ale na razie to tyle. Ciekawa jestem jak wy patrzycie na pieniądze. Zgadzacie się ze mną i tym, co napisałam wyżej?

A teraz idę liczyć moje pieniążki i wydać je na miliony smartphonów!- Żartowałam :) Mam jednego i na razie nie biegnę kupować Samsunga S 4, czy co tam teraz reklamują.

Zachęcam do wejścia na stronę karmimypsiaki.pl i sprawdzenie jak można zwierzakom pomóc. Uwaga! To nic nie kosztuje!

Odsyłam też do poprzedniego posta, dla lubiących czytać i do ask'a, dla ciekawskich.

Całuję!